Glistnica jest wywoływana przez największego z nicieni – pasożyta ludzkiego jelita – glistę ludzką (Ascaris lumbricoides). Żeński osobnik dorosły sięga od 20 do nawet 45-50 cm, a męski osobnik dorosły od 15 do 30 cm. Dorosłe osobniki pasożytują w świetle jelita cienkiego człowieka. Samica może wyprodukować około 200 tysięcy jaj dziennie, które są wydalane z kałem. Jaja mogą być zapłodnione lub niezapłodnione. Te niezapłodnione nie są zaraźliwe. Zapłodnione jaja stają się infekcyjne po okresie od 18 dni do kilku tygodni, w zależności od warunków środowiskowych (optymalnych: wilgotne, ciepłe, zacienione gleby).
Z jaj inwazyjnych połkniętych przez człowieka, w jelicie cienkim wydostają się larwy, które przebijają się przez ścianę jelita do układu krwionośnego, z krwią wędrują do wątroby, serca i płuc. W płucach, po 9-14 dniach, przedostają się do pęcherzyków, by przez oskrzeliki, oskrzela, tchawicę, gardło, przełyk, żołądek trafić ponownie do jelita cienkiego. Larwy glisty potrzebują około 2 miesięcy na to, żeby przybrać postać dorosłą gotową do pasożytowania i zacząć się rozmnażać. Robaki dorosłe mogą żyć 1 do 2 lat. W sytuacji dużego namnożenia się glisty w jelicie cienkim pasożyt ten przechodzi do żołądka. Może też przedostać się do dróg oddechowych.
Jak dochodzi do zakażenia glistą ludzką
Do zakażenia glistą ludzką dochodzi najczęściej poprzez kontakt z zainfekowanym środowiskiem zewnętrznym, jak np.:
- kontakt z zanieczyszczoną jajami pasożyta wodą lub glebą;
- spożywanie niedokładnie umytych surowych warzyw i owoców;
- podczas zabawy dzieci np. w piaskownicy;
- podczas pracy w polu czy ogrodzie;
- przez kontakt ze zwierzętami.
Objawy zakażenia glistą ludzką (objawy glistnicy)
Pierwsze objawy zarażenia glistą mogą być różne, do często obserwowanych należą następujące dolegliwości:
- zaburzenia apetytu;
- bladość skóry, zmęczenie;
- zawroty głowy, bóle głowy, migreny;
- spadek ostrości wzroku oraz zaplenie spojówek;
- ostre bóle brzucha;
- nudności, wymioty;
- rozstroje jelit (biegunki, zaparcia);
- suchy kaszel, odkrztuszanie krwi;
- zwiększone wydzielanie śliny;
- zaparcia, niedrożność jelit;
- wysypka, świąd w odbycie;
- objawy alergii skórnych (świąd skóry, pokrzywki, wypryski, zmiany skórne) i nietolerancji (np.nietolerancji produktów mlecznych);
- napady astmy oskrzelowej;
- zwiększona drażliwość, pobudliwość nerwowa, napady histeryczne;
- obrzęk węzłów chłonnych, wątroby i śledziony;
- nieznaczny wzrost temperatury;
- czasami drgawki.
W późniejszym okresie zarażenia glistami pojawiają się:
- nieprzyjemne odczucia pod skórą;
- ślinotok;
- spadek apetytu;
- ból głowy;
- nocne ataki lęku;
- zgrzytanie zębów;
- zapalenie oskrzeli;
- duszności astmatyczne;
- niedokrwistość;
- infekcje dróg oddechowych.
Glista ludzka u dzieci
Glisty wywierają wyraźne działanie toksyczne, zwłaszcza u dzieci. Wyraża się ono m.in.: zahamowaniem rozwoju fizycznego i umysłowego dzieci intensywnie zarażonych oraz wzmożoną pobudliwością nerwową oraz problemami alergicznymi i astmatycznymi.
Diagnostyka glistnicy
Rozpoznanie glistnicy jest często przypadkowe – poprzez zauważenie glisty w kale chorego lub zwymiotowanej treści pokarmowej.
Wczesna diagnoza pozwala na zatrzymanie inwazji glisty na początkowym etapie, a tym samym zniszczenie źródła infekcji. Sprawdź obecność glisty wykonując test obciążeń w naszym gabinecie.
Najpopularniejsze stosowane diagnostycznie badanie kału polega na wykryciu jaj glisty w materiale oddanym do badania i potwierdza obecność dorosłych osobników w jelitach osoby diagnozowanej. Należy jednak pamiętać, że brak jaj w kale nie oznacza, że człowiek jest zdrowy (jeśli objawy wskazują na podejrzenia o glistnicy analizę należy wykonać kilkukrotnie lub wykonać test inną metodą – np. test obciążeń). Jaja w kale są obecne cyklicznie, a nie stale, co skutkuje niską wykrywalnością glisty w badaniach z kału. Skuteczność tego badania szacuje się na ok. 12-20%.
Jeśli masz podejrzenia co do możliwości zakażenia glistnicą:
- Wykonaj test obciążeń identyfikujący m.ni. glistę ludzką – badanie o skuteczności 95%.
- Zastosuj kurację oczyszczającą organizm z pasożytów i toksyn.
- Przestrzegaj zasad higieny osobistej i żywienia.
- Nie pij nieprzygotowanej wody.
- Starannie myj owoce i warzywa przed ich spożyciem.
- Pilnuj, aby dziecko nie wkładało brudnych rak do ust – np. podczas zabawy w piaskownicy.
- Ucz dziecko jak ważne jest mycie rąk przed jedzeniem, a także po wyjściu z toalety i po przyjściu z dworu.
- Jeśli posiadasz zwierzęta – systematycznie diagnozuj się pod kątem zakażeń pasożytami oraz odrobaczaj siebie, domowników, a przede wszystkim pupila.
